T.C.YARGITAY9. Hukuk DairesiE. 1992/5405K. 1992/10585T. 29.9.1992
Yargıtay içtihatları bölümü

Yargıtay Kararı

İŞ KAZASI
MADDİ VE MANEVİ TAZMİNAT

ÖZETOtoyolda, geçişe müsait alt geçit bulunup bulunmadığı ve davacının alt geçitten geçmeyip otoyol üzerinden geçmesinin sebebi tesbit edilip belirlenmek, bunun yanında ceza davasındaki rapor da birlikte tartışılmak ve ilgili mevzuat hükümleri de dikkate alınmak suretiyle yeniden seçilecek üç kişilik bir bilirkişi kurulu aracılığıyla davacının kusur oranı kesin olarak saptanmalıdır.(818 s. BK. m.41, 43, 47)

Taraflar arasındaki iş kazasından doğan maddi ve manevi zararın ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıyı verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde temyizen incelenmesi taraflar avukatınca istenilmesi ve davacı avukatı, ile İ.... avukatlarınca da duruşma talep edilmesi üzerine; dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Davacı, işveren durumunda bulunan davalılar İ... Firması ile S.. inşaat A.Ş.'nin birlikte üstlendikleri otoyol inşaatının viyadük çalışmaları sırasında, yemek paydosunda yemekhaneye gitmek üzere trafiğe yeni açılmış bulunan otoyol üzerinden karşı tarafa geçmekte iken otoyolda seyreden diğer davalı Ümit'in idaresindeki aracın çarpması sonucu % 15.2 oranında sürekli işgücü kaybına uğramıştır. Hükme esas alınan makina mühendisi tarafından düzenlenmiş bulunan tek kişilik raporda sürücü Ümit; % 50 oranında, işveren yoldan geçiş için gerekli tedbirleri almaması nedeniyle % 25 oranında ve davacı da dikkatsiz geçiş yaptığı için % 25 oranında kusurlu bulunmuşlardır. Davalı Ümit hakkında açılan kamu davasında ise Ümit'in %50, davacının % 50 oranında kusurlu oldukları tesbit edilmiş ve bu kusur oranına göre Ümit'in mahkumiyeti cihetine gidilmiş ve buna ait karar kesinleşmiştir.

Davalı işverenler; yemekhaneye gidiş için alt geçit bulunduğunu, davacının bu alt geçidi kullanmayarak otoyol üzerinden geçmek istemesi nedeniyle kusurlu olduğunu, müvekkillerine atfedilecek herhangi bir kusur bulunmadığını ileri sürerek davanın reddini istemişlerdir.

Adı geçen davalıları n şahitleri de, orada alt geçit bulunduğunu bildirmişlerdir.

Hükme esas alınan raporda; işçilerin yemekhaneye gidebilmeleri için müsait bir alt geçit bulunup bulunmadığını, davacının böyle bir alt geçitten yararlanmasının mümkün olup olmadığı ve ceza davasındaki kusur durumu incelenip değerlendirilmiş değildir. Bu nitelikteki bir rapora göre hüküm tesisinde isabet olamaz. O halde yapılacak iş, orada geçişe müsait alt geçit bulunup bulunmadığı ve davacının alt geçitten geçmeyip otoyol üzerinden geçmesinin sebebi tesbit edilip belirlenmek, bunun yanında ceza davasındaki raporda ,birlikte tartışılmak ilgili mevzuat hükümleri de dikkate alınmak suretiyle yeniden seçilecek üç kişilik bir bilirkişi kurulu aracılığıyla inceleme yapılarak hasıl olacak sonuç uyarınca bir karar vermekten ibarettir.

Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA ve bozma sebebine göre tarafların sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine gerek olmadığına, davalı S yararına takdir edilen 250.000 lira duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 29.9.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.