 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1992/4589
K: 1992/12753
T: 24.11.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, ihbar, kıdem tazminatı, yıllık ücretli izin parası ve ikramiye alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Dosyadaki bilgi ve belgelerden davacının davalıya ait işyerine ilk defa 9.9.1987 tarihinde işe girdiği ve 19.3.1990 tarihine kadar çalıştığı bu hizmet süresine göre ilk yıl yıllık ücretli izin hakkını 9.9.1988 tarihinde kazandığı ve bu izin hakkını 12.9.1988 ile 30.9.1988 tarihleri arasında kullandığı 9.9.1989 tarihinde gerçekleşen yıllık ücretli izin hakkınıda 20.6.1989 tarihleri arasında kullandığı, böylece toplu iş sözleşmesinde öngörülen yıllık 15 iş gün üzerinden izinlerini kullanmış bulunduğu, müteakip yıl izin hakkının ise 9.9.1990 tarihinde doğacağı, davacının henüz son yıla ait izin hakkı doğmadan 1990 yılı için işverenden 16.3.1990 tarihli dilekçe ile 15 günlük izin istediği, aynı tarihli ikinci bir dilekçe ile de 15 günlük izin hakkını kullandıktan sonra istifa etmiş olacağını ve istifasının kabulünü istediği, işverinin 23.3.1990 tarihi itibariyle kabul edildiğinin bildirildiği görülüp anlaşılmaktadır. Olayın bu cereyan şekline göre davacının hak etmediği yıla ait izin kullanmak isteği ile hareket ettiği ve istifa nedenini açıklayıp ortaya koyduğu, böylece istifa suretiyle hizmet aktinin kendisi tarafından bozulduğu sonucuna varmak gerekir. Böyle olunca davacı ihbar ve kıdem tazminatına hak kazanamayacağından bu isteklerin reddi gerekirken yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
3- Davacı son yıl için yıllık ücretli izin hakkına hak kazanmamış olduğundan bu yıla ait yıllık ücretli izin parasına karar verilmiş olmasıda doğru değildir. Bu isteğin de reddi gerekir.
SONUÇ: : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, 24.11.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
