 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1992/4467
K: 1992/12336
T: 09.11.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, davalıya fazla ödenen kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği reddetmiştir.
Hüküm, süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı, idare, davalı işçinin 12.08.1967 tarihinden önceki çalışması döneminde fikir işçiliği yaptığı halde, işin bu özelliği üzerinde durulmayarak işe giriş tarihinden itiraberen emeklilik tarihine kadar geçen sürenin tamamı için kıdem tazminatı hesap edilip ödendiğini, oysa 12.08.1967 tarihinden öncekisürenin nazara alınmaması gerektiğini belirterek yanlışlıkla fazla ödenen miktarın geri alınması işleminde bulunmuştur. Mahkemece, dinlenen davalı şahitlerinin anlatımları gözönünde tutularak davanın reddine karar vermiştir.
Dosyadaki delillerin ve özellikle davalının şahsi sicil dosyası içindeki belgi ve bilgiler ve tüm tanıkların ifadeleri gözönünde tutulduğunda davalının büro işinde fikri çalışma yaptığı, fikri çalışmanın bedeni çalışmaya oranla daha fazla olduğu açık ve seçik olarak anlaşılabilmektedir. 3008 sayılı İş Kanunu'na göre ancak bedeni çalımanın anılan kanun uyarınca dikkate alınabileceği fikri çalışmanın ise, yasanın kapsamı dışında kaldığı açık olduğuna göre, davanın kabulüne karar vermek gerekirken, inandırıcı ve hukuki olmayan, bir kısım davalı tanıklarının sözleri üzerinde durularak isteğin reddedilmiş olması isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: : Temyiz edilen kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, 9.11.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
