 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1992/4407
K: 1992/12561
T: 17.11.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, ihbar, kıdem tazminatı, izin ücreti ve ikramiye ile ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - Dosya içeriği bilgi ve belgelerden davacının, 1985 yılından itibaren işe geç gelme, erken çıkma, ustasına küfür etme gibi davranışlarda bulunduğu bu hareketlerinden dolayı işverence ve disiplin kurulunca disiplin cezalarına çarptırıldığı, işten çıkarmanın da benzer olaylara dayandırıldığı anlaşılmaktadır. Bu olaylar niteliği itibariyle 1475 sayılı İş Kanunun 17. maddesinin 2. bend hükümlerine giren ihbarsız ve tazminatsız fesih sebebini oluşturmaz isede, fesih için meşru ve makul sebepler olarak kabulü gerekir. Böyle olunca ihbar ve kıdem tazminatına karar verilmesi doğrudur. Ancak, kötüniyet tazminatına karar verilmesi isabetsizdir. Zira feshin sendikaya üye olup olmama nedenlerine değil, davacının yukarıda sözü edilen davranışları sebebine dayandığı görülmektedir. O halde, ihbar tazminatının iki katı tutarındaki kötüniyet tazminatının reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde bu isteğin kabulü isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 17.11.1992 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
|
