 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1992/410
K: 1992/5911
T: 02.06.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacının, kendi istek ve iradesiyle 3.12.1990 tarihinden itibaren zina suçundan tutuklandığı 7.12.1990 tarihine kadar işyerine gelmediği anlaşılmaktadır. Bu suretle 1475 sayılı İş Kanunu'nun 17. maddesi II/f fıkrasındaki işverenden izin almaksızın veya haklı bir sebebe dayanmaksızın ardı ardına 2 gün işe devam etmeme durumu gerçekleşmiştir. Buna göre davalı davacının hizmet aktini tazminatsız olarak feshetmekte haklıdır. Devamsızlık devam ettiği için olayda İş Kanunu'nun 18. maddesindeki 6 işgünlük sürenin geçtiğinden söz edilemez Böyle olunca, kıdem tazminatı isteğinin reddine karar vermek gerekirken, 6 işgünü geçtiği gerekçesi ile aktin hüküm tesisi isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, 2.6.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
