 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1992/4060
K: 1992/11590
T: 22.10.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, ihbar ve kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Hastane raporuna göre davacının 06.02.1989 tarihinden 06.09.1989 tarihine kadar tedavi ve istirahat altında kaldığı anlaşılmaktadır. İşveren davacının hizmet aktini 03.07.1989 tarihinden 27.06.1989 tarihi itibariyle feshetmiştir. 27.06.1989 tarihine göre, istirahat ve tedavi süresi İş Kanunu'nun 17. maddesinin sağlık sebepleri başlığını taşıyan 1'inci bendinin (b) fıkrasının ikinci paragrafında öngörülen 13.maddedeki bildirim önellerine 6 hafta eklenmesiyle oluşan süreyi aşmaktadır. Bu durumda, hizmet akdinin anılan yasa hükmü gereğince feshedildiğinin kabulü gerekir. Böyle olunca bildirimsiz fesih söz konusu olup, davacı ihbar tazminatına hak kazanamaz. İhbar tazminatı hakkı doğmayan durumlarda kötüniyet tazminatında da söz edilemez. Kaldı ki fesih sebebine göre mahkemenin gösterdiği gerekçe de kabul edilemeyeceğinden kötüniyet yoktur. O halde, bu isteğin tamamen reddi gerekir.
SONUÇ: : Temyiz olununan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, 22.10.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
