 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1992/3870
K: 1992/11511
T: 19.10.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, ihbar ve kıdem tazminatı, yıllık ücretli izin parası ve ücret farkı ile ikramiye ve giyim bedelinin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Davacı, davalı Sendika'nın genel başkan danışmanı olarak çalıştığını, hizmet aktinin işverence feshinde kendine ihbar ve kıdem tazminatı ödenmişse de, kıyasen uygulanacak olan TİS'deki hakların hesaba yansıtılmadığını ve TİS'deki hakların bugüne kadar da kendisine verilmediğini ileri sürerek ihbar ve kıdem tazminatı farkı, ücretli izin ve ikramiye farkı, ücret farkı ve giyim yardım paralarının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı savunmasında, davacının TİS'den yararlanma hakkı olmadığını bildirerek davanın reddini talep etmiştir.
Davacının sözünü ettiği (A) ve (B) sendikaları arasında imzalanan İşletme TİS'nin 10. maddesinde özel sözleşme ile (Uzmanlık ve danışmanlık sözleşmesi gibi) çalışmakta olan personelin sözleşme kapsamı dışında olduğu yazılıdır. Keza (B) Sendikası 12. olağan Genel Kurulu 25.11.1986 tarihli divan tutanağında (A)'da uygulanan TİS'deki ücret hükmünden az olmamak üzere her yılın Mart ayında Sendika'da çalışanlar için ücret ayarlamasında uzman ve müşavirler hariç tutulmuştur. Davacı dava dilekçesinde danışman olarak çalıştığını bildirmektedir. 15.3.1986 tarihli Sendika karar defterinde de davacının Sendika'nın örgütlenme uzmanı olduğu yazılıdır. Danışman da aslında müşavir anlamındadır. Buna göre davacının Sendika'da uzman ve müşavir olarak çalıştığı anlaşılmaktadır. Böyle olunca davacı gerek genel kurul kararına ve gerekse TİS hükmüne göre sözü edilen TİS'lerinden yararlanmıyacaktır. Nitekim uzun yıllar kendisine TİS'leri uygulanmamış, bunun dışında ayrı bir ücret uygulaması yapılmış ve davacı buna karşı çıkmamıştır. Mahkemece, davacının çalışmasının TİS metinlerini hazırlama ve redaksiyon yapma çalışmaları ile sınırlı olduğunu, bu şekilde çalışmanın ise uzman ve danışman olarak nitelendirilemiyeceği belirtilmekte ise de, esasen TİS metinlerini hazırlama ve redaksiyon işlerini yapmada uzmanlığı gerektiren işlerdendir. Bu nedenle mahkemenin uzmanlık ve danışmanlık işleri bakımından değişik nitelendirmede bulunması isabetli olamaz. 1 Ocak 1989 tarihli anlaşma tutanağında, TİS'nin uzman ve danışmanları kapsam dışı bırakan 10. maddesini bertaraf ettiği söylenemez. O halde davacının sözünü ettiği TİS'ye dayanan isteklerinin reddine karar vermek gerekirken, yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir. Davacı ancak TİS dışında ödenmeyen veya noksan ödenen hakları varsa onları isteyebilir.
SONUÇ: : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, 19.10.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
