 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1992/3073
K: 1992/10909
T: 06.10.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, işkazasından doğan maddi ve manevi zararın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları lerinde değildir.
2 - İş kazası nedeniyle uğranılan zararların tazmini davaları, sigorta gelirleri ile karşılanmayan kısmın ödetilmesi esasına dayanır. Davacılar iş kazasında bekar olarak ölen işçinin ana ve babasıdır. 506 Sayılı Sosyal Sigortalar Kanunu'nun 24. maddesine göre kendilerine iş kazası sonucu ölüm nedeniyle yardıma muhtaç oldukları sabit olduğu takdirde gelir bağlanması gerekir. Bu itibarla, öncelikle davacıların gelir bağlatmaları için Kurum'a başvurmalarını sağlamak üzere mehil verilmesi, gelir bağlandığı takdirde, bunun maddi tazminatlarından mahsup edilmesi icap eder. Bu yönde işlem yapılmamış olması doğru değildir. Bu davada, davacıların ölenin maddi desteğine muhtaç oldukları yönünde de delilleri toplanmamıştır. Şayet ölenin maddi desteğine muhtaç değillerse, maddi tazminat isteklerinin reddi gerekir. Bu hususta delillerin toplanmamış olması da hatalıdır.
SONUÇ: : Temyiz olunan kararın gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, 6.10.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
