 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1992/3063
K: 1992/10899
T: 06.10.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı farkının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1475 sayılı İş Kanunu'nun 14. maddesinin 4. fıkrası hükmüne göre aynı ya da değişik kamu kuruluşlarında geçen hizmet sürelerinin, birleştirilmesi suretiyle, toplam üzerinden kıdem tazminatı ödenebilmesi için, işçinin hizmet aktinin bağlı bulunduğu kanunla kurulu kurum ve sandıklardan, yaşlılık, emeklilik veya malullük aylığı yahut toptan ödeme almak amacıyla feshedilmiş olması gerekir. Olayda davacının hizmet akti bu nedenlerden dolayı değil, başka bir sebepten işveren tarafından feshedilmiştir. Bu durumda, davacının (A)'daki önceki çalışmasının, davalı (B)'de ki hizmet süresiyle birleştirilerek kıdem tazminatı ödenmesi mümkün olamıyacağından davanın reddine karar vermek gerekir. Bundan başka, T.C. Emekli Sandığı'na tabi hizmet süresi için, kıdem tazminatı işçilikte geçmiş gibi, işçilikteki son ücret üzerinden hesap edilmez. Bunun hesabının İş Kanunu'nun 14. maddesinin 6. fıkrasında gösterilen biçimde yapılması gerekir.
SONUÇ: : Temyiz olunan kararın açıklanan sebeple BOZULMASINA, 6.10.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
