 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1992/2861
K: 1992/10155
T: 15.09.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, ihbar ve kıdem tazminatı, pazar ve bayram gündelikleri ile fazla çalışma parasının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davalının 1953 tarihinden itibaren çalıştığı işyerinin değişik işverenlerce el değiştirmiş son olarak da davalıya geçmiş ve onun tarafından işletilmiştir. Davacının 1981 yılında 1987 yılına kadar çalışmaya ara verdikten sonra 1987 yılında davalının işçisi olmuştur. Son işveren kıdem tazminatı yönünden sorumlu olacağından kıdem tazminatı hesabında davacının çalıştığı tüm hizmet sürelerin nazara alınarak kıdem tazminatına ve ihbar tazminatına ve ihbar tazminatından da sorumlu olacağından ihbar tazminatına karar verilmesi doğrudur. Ancak davalı fazlamesai ücreti, hafta tatili, bayram ve genel tatil ücretlerinden kendi döneminden sorumlu tutulamaz. Bu husus dikkate alınmaksızın davalının sözü edilen işçilik haklarından 1953 yılından itibaren diğer işverenlerin çalıştırdığı sürelereden de sorumlu tutulması doğru değildir.
3- Davalının tüm hafta tatillerinden sorumlu tutulmuş olması da doğru değildir. Zira şahit beyanlarına göre davacının tüm hafta tatillerinde değil bazı hafta tatillerinde çalıştırdığı sürelerden de sorumlu tutulması doğru değildir.
SONUÇ: : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, 15.9.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
