 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1992/2115
K: 1991/14000
T: 24.02.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, ihbar ve kötüniyet tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hükümaltına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı, işçi çalıştığı Ankara'daki işyerinden Sendikal sebeple Ankara dışında ve başka bir işkolunda kurulu bir işyerine atandığını, bu atamanın durdurulması ve eski işine iadesi için işverene 4.5.1990 tarihli dilekçe ile başvurduğunu, işverenin ise, bu haklı talebi kabul etmiyerek hizmet aktini fesh ettiğini iddia ederek ihbar ve kötüniyet tazminatlarına karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece yukarıda tarihi yazılı davacının dilekçesinin üçüncü bendinde yer alan "atama yazısını iptal etmez ve haksız feshin gereklerini yerine getirmezse 1475 sayılı Yasanın 16. maddesi gereğince haklı fesih hakkını kullanıyorum" ibaresi esas alınarak davacının iş aktini feshettiği ve bu feshe bağlı kıdem tazminatı almış olduğu vurgulanıp, feshin tamamen sendikal sebeplerden ileri geldiği ve hatta işkolunu değiştirme yoluna gidilmesi işlemi 2821 sayılı Yasanın 31. maddesinin üçüncü fıkrasına aykırı olduğu ve dava dilekçesindeki kötüniyet tazminatı istemi sendikal tazminat olarak kabul edilerek Sendikal tazminata karar verilmiştir. Olayın bu cereyan şekline göre davacı, ihbar ve kötüniyet tazminatı isteyemez. O halde, ihbar ve kötüniyet tazminatlarının reddine karar vermek gerekirken yazılı şekilde istek dışına çıkılarak ve isabetsiz bir tevsiyle 2821 sayılı Sendikalar Kanununun 31. maddesine göre sendikal tazminata karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 24.2.1992 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
|
