 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1992/2037
K: 1993/10852
T: 22.06.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki, iş kazasından doğan maddi ve manevi zararın ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda, ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin, hükmün süresi içinde temyizen incelenmesi taraflar avukatınca istenilmesi ve davalı avukatınca da duruşma talep edilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 22.6.1993 salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına Avukat B.E. geldi. Karşı taraf adına kimse gelmedi. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1. Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm temyiz itirazları ile davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2. Mahkemece, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, olay nedeni ile % 100 malül kalan ve bakıma muhtaç olduğu belirlenen davacı için bakıcı ücreti hesaplanırken, asgari ücretin esas alınması gerekir. Bilirkişi raporu bakıcı ücretinin ne suretle belirlendiği konusunda açık ve denetime elverişli değildir. O halde, bakıcı ücretinin asgari ücret esas alınarak hesaplanması ve buna göre hüküm tesisi gerekirken, açık ve denetime elverişli olmayan ve buna göre hüküm tesisi gerekirken, açık ve denetime elverişli olmayan rapora göre karar verilmiş olması isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, .. 22.6.1993 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
