 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1992/1924
K: 1993/10843
T: 22.06.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki kıdem tazminatı farkının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi, davalı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 22.6.1993/Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına Avukat T. B. geldi. Karşı taraf adına kimse gelmedi. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı, (E.) Emaye Boyalı San. ve Tic. A.Ş.'ye ait işyerinde çalışmakta iken, işyerinin (H.) Köye nakli üzerine İş Kanunu'nun 16/II-e maddesi uyarınca iş aktini feshettiğini yazılı olarak işverene bildirmiş ve kendisine kıdem tazminatı ödenmiştir. Davacı bu konuda noterde düzenlenen bir de ibraname vermiştir. Bundan sonra davalı (A.) A.Ş. işyerinde çalışmaya başlamış ve 1991 yılında kıdem tazminatı ödenerek iş akdi feshedilmiştir. Davacı açtığı bu dava ile, (E.) A.Ş. işyerinde geçen hizmet sürelerinin de kıdem tazminatı hesabında dikkate alınmasını istemiştir. Davacının çalıştığı işyerleri ayrı tüzel kişiliğe sahip şirketlere aittir. Davalı şirketin davacının evvelce çalıştığı şirkette pay sahibi olması işyerlerinin aynı işverene ait işyeri olarak kabulünü gerektirmediği gibi, iş akdi, İş Kanunu'nun 16/II-e maddesi uyarınca bizzat işçi tarafından feshedilmiştir. Bu durumda, işverenin işçiye ileride daha az kıdem tazminatı ödemek amacıyla hareket ettiğinden söz etmek mümkün değildir. O halde, davanın reddine karar vermek gerekirken, yazılı şekilde kabulü isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: : Temyiz olunan kararın yukarıda belirtilen nedenlerle BOZULMASINA, 22.6.1993 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
