 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1992/15639
K: 1993/9941
T: 10.06.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, iş akdinin haksız feshi nedeniyle uğradığı manevi zararın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı davalıya ait işyerinde bekçi olarak çalıştığını, 13.8.1991 gecesi işverene ait lojmanda oturan mühendisin evini gözetlediği iddiasıyla iş aktinin feshedildiğini ileri sürerek yapılan haksız isnad nedeniyle manevi tazminat istemiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelere ve özellikle davacının daha önce açtığı ihbar ve kıdem tazminatı isteğine ilişkin davada toplanan delillere göre, olay gecesi davalıya ait lojmanda oturan mühendisin evinin gözetlendiği ve şikayet üzerine yapılan soruşturma sonucu disiplin kurulu kararı ile davacının işine son verildiği anlaşılmaktadır. Her ne kadar davacının haksız fesih nedeniyle açtığı davada ihbar ve kıdem tazminatına karar verilmiş ise de, olayın davacı tarafından yapıldığı kesin delillerle belirlenemediği gerekçesiyle dava kabul edilmiştir. Ortada bir olay bulunduğuna göre, söz konusu olayın kesin delillerle davacı tarafından ilendiğinin anlaşılamaması davacıya manevi tazminat ödenmesini gerektirmez. Olayın oluş şekli ve tüm deliller birlikte değerlendirildiğinde BK'nin 49. maddesinde öngörülen şartlar gerçekleşmediği için manevi tazminat isteğinin reddine karar vermek gerekirken yazılı şekilde kabulü isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, 10.6.1993 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
