 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1992/15341
K: 1993/6568
T: 20.04.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki ihbar ve kıdem tazminatı ile izin harçlığı ve yıllık ücretli izin parasının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 20.4.1993/Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına Avukat (Ş.D.) geldi. Karşı taraf adına kimse gelmedi. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - Davacı, davalıya ait işyerinde 30.1.1989 başlangıç tarihli 2 yıllık belirli süreli sözleşme ile çalışmış ve sürenin bitiminde sözleşme kendiliğinden sona ermiştir. İş Kanunu'nun 14. maddesinde işçiye hangi hallerde kıdem tazminatı ödeneceği teker teker sayılarak gösterilmiştir. Bu mutlak emredici hüküm yorum yoluyla genişletilemez. Bu nedenle mahkemenin belirli süreli sözleşmesinin bitiminde kendiliğinden sona erdiğini işverenin zımni feshi olarak yorumlamak suretiyle kıdem tazminatına karar vermiş olması yasaya aykırıdır. O halde, kıdem tazminatı isteğinin reddi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz olup, karar bozulmalıdır.
SONUÇ: : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, 20.4.1993 gününde oyçokluğuyla karar verildi.
KARŞI OY YAZISI
Borçlar Yasası'nda son hatları ile açıklanan belirli süreli hizmet akti 1475 sayılı Yasa'da etraflıca düzenlenmiş değildir. Bazı maddelerde belirli süreli ve belirsiz süreli hizmet akitlerinden söz edilmiştir. Aynı Yasa'nın kıdem tazminatını düzenleyen 14'üncü maddesinde (13'üncü maddenin aksine) belirli süreli ve belirsiz süreli hizmet akti ayırımı da yapılmamıştır. Koşulları mevcutsa her iki hizmet akti nevinde de işçilerin kıdem tazminatı isteme hakları vardır.
Belirli süreli hizmet aktinin süre bitimi sonunda kendiliğinden sonra ereceğini her olayda kabul etmek kıdem tazminatı müessesesinin amacına, günün koşullarına ve hakkaniyete uygun bir yorum sayılamaz. Bu nedenledir ki, bu konuda Yargıtay kararlarında ve öğretide değişik durumlarda çeşitli yorumlar getirilmiştir. Kanımızca belirli süreli akit süre sonunda taraflaeca anlaşarak yenilenmemişse, veya işçi tarafından haklı bir neden bulunmadığı halde, yenilenmediği anlaşılırsa işçi kıdem tazminatı talep edemeyecek, ancak aktin süre sonunda işveren tarafından 17/2. maddedeki haller dışında yenilenmemişse işçi kıdem tazminatına hak kazanacaktır. Önceden feshi ihbar zorunluluğu varsa ve bu
|
