 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1992/14903
K: 1993/5314
T: 06.04.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki ihbar, kıdem tazminatı, fazla çalışma ve yıllık ücretli izin parasıyla hafta ve genel tatil gündeliklerinin ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 6.4.1992/Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü yapılan tebligata rağmen taraflar adına kimse gelmediğinden incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - İş Kanunu'nun 13. maddesine göre ihbar tazminatına hükmedilebilmesi için iş aktinin diğer tarafça ihbar önellerine uyulmaksızın feshedilmiş bulunması gerekir. Bu nedenle haklı bir sebeple de olsa, iş aktini fesheden taraf karşı taraftan ihbar tazminatı isteyemez.
Dava dilekçesindeki açıklamalara ve özellikle dinlenen tanık sözlerine göre iş aktinin bordrolarda davacının ücretinin asgari ücret olarak gösterilmesi nedeniyle davacı işçi tarafından feshedildiği anlaşılmaktadır. Bu durumda ihbar tazminatına ilişkin isteğin reddi gerekirken yazılı şekilde kabulü doğru değildir.
3 - Dinlenen tanıklar davacının hafta tatili günlerinde çalıştığını ancak kendisine hafta içinde diğer bir gün izin kullandırıldığını bildirmişlerdir. Buna rağmen hafta tatili ücretlerine hükmedilmiş olması keza doğru değildir.
4 - Son 5 yıllık fazla mesai ve bayram çalışmasına ilişkin alacak hesaplanırken davacının son ücreti esas alınmıştır. Oysa söz konusu çalışmalar için ilişkin bulunduğu yıllar itibariyle davacıya ödenmekte olan ücret üzerinden hesap yapılması gerekirdi. Mahkemece bu yön üzerinde de durulmamış olması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, 6.4.1993 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
