 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1992/14215
K: 1993/9827
T: 08.06.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, ihbar ve kıdem tazminatı, ikramiye, yemek, yakacak ve giyim parası, doğum, çocuk ve aile yardımı, TİS'sı farkı ile hafta tatili gündelikleri ile fazla çalışma parasının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Kıdem tazminatı dışındaki işçilik hakları için temerrüt tarihinden itibaren faize hükmedilebilir. Davalı daha önce açıkça temerrüde düşürülmemiş ise, dava açılmakla temerrüt gerçekleşeceğinden dava tarihinden itibaren faize karar verilebilir. Dairemiz ve Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'nun uygulamaları bu doğrultudadır. İş Kanunu'nun 26/son maddesi ile BK 326/son maddesi hükmü alacağın muaccel olduğu zamanı belirlemektedir. Söz konusu hükümler temerrüt halini düzenlememektedir. Bu nedenle, kıdem tazminatı dışındaki işçilik hakları için dava tarihinden itibaren faize hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde fesih tarihinden faize karar verilmesi isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: : Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, 08.06.1993 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
