 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1992/12253
K: 1993/949
T: 26.01.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki ihbar ve kıdem tazminatının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 26.01.1993/Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmiştir. Duruşma günü davalı adına Avukat E.Ü.M. geldi. Karşı taraf adına kimse gelmedi. Duruşmaya hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı, davalıya ait özel okulda 625 sayılı Yasa hükümleri uyarınca bağıtlanan ve işin özelliği itibariyle de belirli süreli olan sözleşmelerle öğretmen olarak çalışmıştır. Her ne kadar birbirini izleyen belirli süreli sözleşmeler akit yapma serbestisinin kötüye kullanılması nedeni ile başlangıçtan itibaren belirsiz süreli sözleşme olarak kabul edilmekte ise de, bu olayda taraflar arasında belirli süreli sözleşme yapılması 625 sayılı Yasa'da öngörülmüş bulunduğundan işverenin akit yapma serbestisini kötüye kullandığı ileri sürülemez. Dairesinin ve YHOK'nin kararları bu doğrultadır.
Öte yandan ihbar tazminatı 1475 sayılı İş Kanunu'nun 13'üncü maddesi uyarınca süresi belirli olmayan sürekli hizmet akitleri için öngörülmüştür. Belirli süreli hizmet akitlerinde aktin sona erme tarihi önceden taraflarca kararlaştırılmış ve bilinmekte olduğundan, bu tür akitlerin feshinde ihbar tazminatı ödenmesi gerekmez. O halde, ihbar tazminatına ilişkin isteğin reddi gerekirken, hüküm altına alınmış olması usul ve yasaya aykırı olduğundan bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: : Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan sebeple BOZULMASINA, 26.1.1993 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
