 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1992/11908
K: 1993/6894
T: 27.04.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, iş kazasından doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, davayı görev yönünden reddetmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı işkazası sonucu uğradığı maddi ve manevi zararın tespitini istemiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerle ve kesinleşen ceza mahkemesi ilamından, davalı O.K.'nin köydeki arsasına ev inşaatı yapılmakta iken, inşaatta işçi olarak çalışan davacının yakalandığı ve davalı O'nun ceza mahkemesinde, inşaatı yapılmakta iken, inşaatta işçi olarak çalışan davacının yakalandığı ve davalı O'nun ceza mahkemesinde, kusurlu görülerek, hüküm giydiği anlaşılmaktadır. İş Kanunu'nun 1. maddesinin son fıkrasına göre, alt işverenin işçilerine karşı, asıl işveren de sorumludur. İnşaat işi, davacıyı işçi olarak çalıştıran kişiye anahtar teslimi olarak verilmediğinden istisna aktinden söz edilemez. O halde işin esası incelenerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde görevsizlik kararı verilmiş olması isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: : Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 27.4.1993 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
