 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1992/11898
K: 1993/964
T: 26.01.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki, sendikal tazminat ile kıdem tazminatının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda, ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 26.1.1993/Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına Avukat İ.A. ile karşı taraf adına Avukat İ.Y. geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya ara verilerek dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle, kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - Davacının sendika üyesi olması ve TİS'nin getirdiği parasal haklardan yararlandırılmaması amacıyla hizmet aktinin feshedildiği iddia olunarak sendikal tazminatı istenilmiş, mahkemece de ileri sürülen sebepler haklı görülerek sendikal tazminata karar verilmiş ise de, yeterli araştırma ve incelemenin yapılmadığı görülmektedir. Gerçekten, işyerinde 1.9.1990 tarihinden 31.8.1992 tarihine kadar geçerli olmak üzere 1.2.1991 tarihinde imza edilen TİS'nin uygulanması sırasında davalının 6.3.1991 tarihinde 365 işçi,i 6.8.1991 tarihinde 45 işçiyi ve 20.8.1991 tarihinde de 32 işçiyi işten çıkardığı belirtilmekte ise de, bu işçilerden kaç tanesinin sendikalı işçi, kaç tanesinin sendikasız işçi olduğu ve yine iş müfettişinin 23.8.1991 tarihli o tarihte işyerinde çalıştığı bildirilen 423 işçiden kaç tanesinin sendika üyesi olduğu, kaç tanesinin sendikasız işçi oldukları tespit edilmiş değildir. Dava sonucu itibariyle işverenin TİS'nin uygulanmasında, sendikalı ve sendikasız işçi ayırımı yaptığı ileri sürüldüğüne göre böyle bir ayırımın yapıldığının veya yapılmak istendiğinin anlaşılabilmesi için öncelikle az önce açıklandığı biçimde sendikalı ve sendikasız işçi sayısının tespiti ve mukayesesi önem taşımaktadır. Bundan başka davalı ekonomik krizden de söz etmiştir. İşverenin ciddi bir ekonomik kriz içinde bulunup bulunmadığı da işyeri kayıtlarından tespit edilebilir. Buna karşı davacının da karşı delilleri varsa bunlar da toplanmalıdır. Şurasını da belirtmek gerekir ki, genel mahiyetteki krizler her zaman büyük ölçüde işçi çıkarılmasını gerektirmeyebilir. O halde, yukarıda anlatıldığı üzere gerekli araştırma ve inceleme yapılıp tüm deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken noksan araştırma ve inceleme sonucu hüküm tesisi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, 26.1.1993 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
