 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1992/1015
K: 1992/6429
T: 18.06.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı davalı belediyenin mezbahasında kesim işinde çalışan işçisidir. Olay günü mezbahada kesim sonucu ilgili yerlere sevk edilmek üzere olan etlerden bir kısmının kendi arabasında bulunduğu tespit edilmiştir. Davacı önce arabasında bulunan etlerin kardeşine ait olduğunu söylemişse de, sonradan kardeşinin aksi beyanı üzerine bunların hayvan sahiplerinin kendisine bıraktıkları "etleme" tabir ettikleri kısımlar olduğunu bildirmiştir. Ancak böyle olsa dahi belediye bu tür işleri yasaklamıştır. Bu durumda yapılan işin mahiyeti dikkate alındığında davacının eyleminin 1475 sayılı İş Kanunu'nun 17. maddesi II. bendinin (d) fıkrasındaki işverene karşı doğruluk ve bağlılığa uymayan davaranış olarak kabulü gerekir. Böyle olunca davacı kıdem tazminatına hak kazanamayacağından davanın reddine karar vermek gerekirken aksine hüküm tesisi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, 18.6.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
