 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1992/10102
K: 1993/5371
T: 08.04.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, kıdem, kötüniyet ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - Davacının hizmet akdi 1475 sayılı İş Kanunu'nun 13. maddesine göre, ekonomik nedenlerden dolayı, ihbar ve kıdem tazminatı ödenmek suretiyle feshedilmiştir. Olayda feshin kötüniyetli olduğu kanıtlanamadığı gibi B.K.'nun 49. maddesinde öngörülen manevi tazminatın koşulları da gerçekleşmemiştir.
Bu nedenle kötüniyet ve manevi tazminat isteklerinin reddine karar vermek gerekirken, işçi çıkarılmasının İş ve İşçi Bulma Kurumuna bildirilmemiş olmasından ve öncelikle, sonradan işe girmiş olanların işten çıkarılmaları gerektiği halde bu kurala uyulmamış bulunduğundan söz edilerek kötüniyet ve manevi tazminat isteklerinin kabulü isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: : Temyiz olunan yukarıda belirtilen nedenle BOZULMASINA, 8.4.1993 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
