 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1992/1009
K: 1992/3826
T: 31.03.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Dava : Taraflar arasındaki ücret alacağının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 31.3.1992/Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmiştir. Duruşma günü davalı adına avukat C.E. ile karşı tarafa adına Avukat R.Ş. geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında ilk yıla ait İş ve İşçi Bulma Kurumu nezdinde yapılan sözleşmede aylık ücret brüt 380 dolar yazılıdır. Dosyada aynı yıla ait tastiksiz bir sözleşme fotokopisi daha mevcuttur. Bu fotokopide ise aylık ücret net 550 dolar olarak yazılıdır. Öncelikle 550 doları içeren sözleşme fotokopisi hakkında davalıdan diyeceği sorulmak, davacınında beyanı alınarak, mahiyeti ve aynı dönem için iki sözleşmenin mevcut oluşunun nedeninin araştırılma ve 550 dolarak ait sözleşmenin gerçeğe uygun olmadığı anlaşılırsa, o takdirde 1 yıl için 380 dolarlık sözleşmeye itibar edilmek gerekir. Böyle olunca ve davalı 1. yıla ait fazla mesai ve hafta tatili ücretlerini 380 dolar üzerinden ödediğine göre 1. yıla ait isteğin reddine karar vermek icap eder. Sadece tanık süslerine dayanılarak 1. yıl için 550 dolar kabulüyle hüküm tesisi doğru olmaz. 550 doların ilgili sözleşmenin geçerli olduğu tespit edilirse, o zaman şimdiki gibi karar verilmelidir.
3- Kabule göre; davacı 7.2.1991 tarihli dilekçede hafta tatili çalışma karşılığı 994 dolar alacaklı olduğunu bildirdiği halde bu hak türü 1485.75 dolar üzerinden hesap yapılarak karar verilmiş olması da doğru değildir.
SONUÇ: : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebepten BOZULMASINA, 31.3.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
