 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E. 1992/10078
K. 1993/5592
T. 12.4.1993 Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
İŞÇİ- İŞVEREN-İŞYERİ
BELİRLİ SÜRELİ VE BELİRSİZ SÜRELİ
HİZMET AKDİ
İHBAR VE KIDEM TAZMİNATI
ÖZET: Davalı ve karşılık davacı işçi, işverene ait iş yerinde belirli süreli hizmet akdiyle çalışmakta iken sürenin bitiminden önce iş akti feshedilmiştir. İş Kanununun 13.belirli maddesine göre; ihbar tazminatı, süresi olmayan hizmet sözleşmeleri için öngörülmüştür. Aynı kanunun aynı maddesince bildirimin örnekleri sadece süresi belirli olmayan hizmet akitlerinin feshinde sözkonusu olup, belirli süreli hizmet akdinin sürenin bitiminden önce sona erdirilmesi durumunda ihbar tazminatı istenemez.
(1475 s. İş K. m. 13)
Davacı; ücret alacağını, davalı ve karşı davacı ise ikramiye temettü k~r payı ve ihbar ve kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, davacının isteğini reddetmiş ve karşı davayı ise kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davacı banka avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
1– Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacı ve karşılık davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2– Davalı ve karşılık davacı işçi, işverene ait iş yerinde belirli süreli hizmet akdiyle çalışmakta iken sürenin bitiminden önce iş akti feshedilmiştir. İş Kanununun 13. maddesine göre; ihbar tazminatı, süresi belirli olmayan hizmet sözleşmeleri için öngörülmüştür. Zira, İş Kanununun 13. Maddesinde de bildirimin önelleri sadece süresi belirli olmayan hizmet akitlerinin feshinde sözkonusu olup, belirli süreli hizmet akdinin sürenin bitiminden önce sona erdirilmesi durumunda ihbar tazminatı istenemez. Bu nedenle, ihbar tazminatına ilişkin isteğin reddine karar vermek gerekirken yazılı şekilde kabulü isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: : Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 12.4.1993 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|