 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1991/9517
K: 1991/9983
T: 21.06.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, iş kazasından doğan maddi ve manevi zararın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereğ konuşulup düşünüldü:
KARAR : Hükme esas alınan kusur raporunda bilirkişi davacının İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Tüzüğü'nün ikinci maddesine aykırı hareket etmiş olduğunu, kumanda kolunu yerine tam itmesi, kol kısmında boşluk bırakmaması gerektiğini, kolu yerine tam oturmadığı için işine gerekli özeni göstermemiş olduğunu, bu durum belirttikten sonra olayda davacının % 10, çalıştığı preste çift el kumanda sistemi ve yağ tüplerinin olmaması nedeniyle işverenin % 90 kusurlu olduklarını bildirmişse de, olayın ceryan tarzına ve davacıya atfedilen hususuların durumuna göre bu kusur tevsiinde isabet yoktur. Davacının açıklanan durumlara göre daha fazla oranda kusurlu olduğu neticesine varılmaktadır. Bu bakımdan açıklanan hususlar gözönünde tutulmak suretiyle konusunda uzman üç kişilik bir bilirkişi aracılığı ile inceleme yaptırılarak hasıl olacak sonucuna göre bir karar verilmelidir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer hususların şimdilik incelenmesine yer olmadığına 21.6.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.