 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1991/9437
K: 1991/9711
T: 14.06.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, iş kazasından doğan maddi ve manevi zararın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - Davacı, ilk davada fazlası saklı kalmak üzere 1000 TL. maddi tazminat, ek davasında da 19.500.000 TL. maddi tazminat talep etmiş, bilirkişi incelemesi sonunda maddi tazminat 27.255.597 TL. olarak bulunmuş, bu miktardan o tarih itibariyle sigorta tahsisleri ve yardımları indirildikten sonra, 19.233.764, 76 TL. kalmış, mahkemece, bu miktara karar verilmiş, fazlaya ait istek reddedilmiştir. Bu karar davacı tarafça temyiz edilmemiş, davalının temyizi üzerine kusur yönünden bozulmuştur. Şu durumda hüküm altına alınan 19.223.764.76 TL. maddi tazminat için davalı yararına usuli kazanılmış hak oluşmuştur. Böyle olunca uyulan bozma kararı sonunda sadece 19.223.764.76 TL.ye karar vermek gerekirken sonradan artan ücretlere göre, yaptırılan hesap sonucu bulunan miktar üzerinden bozmadan sonra açılan ek davalar nedeniyle fazlaya hüküm kurulmuş olması usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 14.6.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.