 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1991/9212
K: 1991/13697
T: 01.11.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı, davalı PTT. Genel Müdürlüğünde önce 1966 yılında T.C. Emekli Sandığı Kanununa tabi posta dağıtıcısı olarak istihdam edilmiş, 1983 yılına kadar bu statüde çalışmış, aynı yıl içinde ayrılmış, 1986 yılında tekrar PTT. idaresinde idari sözleşmeyle sözleşmeli personel dağıtıcı şöför olarak çalışmaya başlamış ve 19.2.1990 tarihinde SS.Kurumundan yaşlılık aylığı almak amacıyla ayrılmıştır.
Belirtmek gerekir ki; PTT. dağıtıcılarının işçi statüsünde işe alınmaları ve işçi olarak çalıştırılmaları mevzuat gereği mümkün değildir. Ancak ya T.C. Emekli Sandığı Kanununa tabi olarak ya da 233 ve ondan sonraki K.H. Kararnameler uyarınca sözleşmeli personel statüsünde çalışmaları mümkündür. Davacı 1986 yılında 233 sayılı Kararnameye göre sözleşmeli personel olarak istihdam edilip emekli oluncaya kadar o suretle çalıştırıldığına göre, işçi sayılamıyacağından davaya bakmaya İş Mahkemesi görevli değildir. Görevli yargı yeri İdari Yargıdır. Bu durumda görevsizlik kararı verilmesi gerekirken işin esası hakkında hüküm tesisi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir. Dosyaya emsal olarak ibraz edilen Dairemiz kararları sözleşmeli personel statüsünde istihdam edilemiyecek ancak işçi olarak çalıştırılabilecek kimselerle ilgilidir. Bu bakımdan bu davada emsal alınamaz.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre öteki yönlerin incelenmesine şimdilik yer olmadığına ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 1.11.1991tarihinde oybirliğiyle karar verildi.