 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E. 1991/8090
K. 1991/13007
T. 10.10.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- TOPLU İŞ SÖZLEŞMESİ
- KÖTÜNİYET TAZMİNATI
ÖZET : Toplu İş Sözleşmesinin 10. maddesinde işçininbir yıllık ücret tutarındaki tazminata hüküm verildiği taktirde, ayrıca 1475 sayılı İş Kanununun 13. Maddesinin sondan bir önceki fıkrası uyarınca kötüniyet tazminatına karar verilemez.
(1475s. İş K.m. 13)
(2821 s. Sendikalar K. m. 31)
Davacı, eski işine iadesine, bu mümkün olmadığı takdirde ihbar, kıdem ve kötüniyet tazminatı ile ikramiye ve yakacak yardımının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmekle; dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılarla toplanan delillere ve kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Toplu iş sözleşmesinin 10. maddesinde işçinin bir yıllık ücret tutarındaki tazminata hüküm verildiği takdirde ayrıca 1475 sayılı İş Kanununun 13. maddesinin sondan bir önceki fıkrası uyarınca kötüniyet tazminatına karar verilemez. Nitekim, 2821 sayılı Sendikalar Kanununun 31. maddesinin son fıkrasında bir yıllık ücret tutarındaki tazminata karar verilmesi halinde İş Kanunundaki kötüniyet tazminatının uygulanmayacağı açıklanmıştır. Bu husus gözönünde tutulmaksızın toplu iş sözleşmesinin 10. maddesindeki tazminattan ayrı olarak kötüniyet tazminatına karar verilmesi doğru değildir. Haksız fesih nedeniyle sadece ihbar tazminatına karar vermek gerekir.
3- Davalı, davacının toplu iş sözleşmesinin 10. maddesine göre ayrıca bir dava açtığını ve o davanın davacının lehine sonuçlandığını bildirmiş ve dosya numarasını da vermiştir. Sözü edilen dava dosyası celbedilip iddia ve savunma çerçevesinde gerekli inceleme yapılmalıdır. Şayet, o davada verilen karar kesinleşmişse aynı olaya dayanılarak ikinci bir tazminat istenemiyeceğinin gözönünde tutulması gerekir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarda açıklanan sebeplerle (BOZULMASINA), peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10.10.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.