 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1991/6678
K: 1991/7190
T: 04.04.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacılar iş kazasından doğan ölüm nedeni ile uğradıkları maddi ve manevi zararın ödetilmesine karar verilmesini istemişlerdir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmekle; dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılarla toplanan delillere ve kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - Davacıların miras bırakanı 1981 yılında meydana gelen iş kazası sonucunda ölmüştür. Çocuklara, anneleri gayriresmi yaşadığı için babaanneleri vasi tayin edilmiştir. Vasi tarafından çocuklar adına açılmış bir manevi tazminat davası yoktur. Velayeti kalktığı için anneleri tarafından da velayeten dava açılamaz. Esasen anneleri tarafından velayeten dava açılmış da değildir. Avukata velayeten vekaletname de verilmemiştir. Gerek dava tarihinde, gerekse hüküm tarihinde çocuklar reşit de olmamıştır. Böyle çocuklar için usulen açılmış manevi tazminat davası olmadığı halde haklarında hüküm kurulmuş olması usul ve yasaya aykırıdır.
3 - Gayriresmi eşin 1985 yılında bir başka erkekle evlendiği anlaşılmaktadır. Eş için manevi tazminat davası 1990 yılında açılmıştır. Olay tarihi, sonradan evlenmiş olması davanın açılış tarihi, olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faiz hep birlikte değerlendirildiğinde gayriresmi eş için takdir edilmiş olan 7.000.000 TL. manevi tazminatın çok fazla olduğunun kabulü gerekir. Açıklanan hususlar gözönünde tutulmak suretiyle makul bir miktara karar verilmelidir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde iadesine, 4.4.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.
