 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1991/5209
K: 1991/7829
T: 30.04.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki ihbar ve kıdem tazminatının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda;; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalılar avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 30.4.1991 salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalılardan Araç Şekercilik AŞ. adına kimse gelmedi. Diğer davalı Emine Müşkat Başkurt ve Metin Başkurt adlarına Avukat Haluk Öztrak ile karşı taraf adına Avukatları Mecit Zeren ve Vehbi Aybakan geldiler. Duruşmaya başlanarak hasır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
1 - Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - İşyeri adi ortaklıktan iflasına karar verilen Anonim Şirkete el değiştirmiştir. Hizmet aktinin feshi sözü edilen AŞ. tarafından gerçekleştirilmiştir. Bu durumda önceki işveren adi şirket ortakları ihbar tazminatından sorumlu tutulamaz.
3 - 1475 sayılı İş Kanununun 14 ncü maddesinin 2. fıkrası hükmüne göre önceki işveren kıdem tazminatının kendi süresi ve o tarihteki ücret seviyesiyle sınırlı olmak üzere sorumludur. Sonraki işveren döneminden sorumlu değildir. Bu nedenle tüm süre için hesaplanan kıdem tazminatından müştereken ve müteselsilen sorumlu tutulması doğru değildir. Önceki işveren kendi süresine ait kıdem tazminatını ödediğini ileri sürmüştür. Gerçekten böyle bir ödeme varsa önceki işveren hakkındaki kıdem tazminatı isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ : Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebepten dolayı BOZULMASINA, davalılar yararına takdir edilen 100.000 lira duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 30.4.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.