ÖZET : 1475 sayılı İş Kanununun 14.maddesinin 6. fıkrası uyarınca, kıdem tazminatının T.C. Emekli Sandığı'natabi olarak geçen hizmet süresine ait kısmı için ödenecekmiktar, yaşlılık veya malullük aylığının başlangıç tarihinde T.C. Emekli Sandığı Kanununun yürürlükteki hükümlerine göre emekli ikramiyesi için öngörülen miktardan fazla olamaz.

 

Davacı, davalıya fazla ödenen kıdem tazminatının tahsiline karar verilmesini istemiştir.

 

Yerel mahkeme, isteği reddetmiştir.

 

Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmekle; dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

 

Davacı idare, davacı emekli olurken kendisine T.C. Emekli Sandığına tabi olarak geçen hizmet süresi için hataen işçilikte geçmiş gibi değerlendirilerek kıdem tazminatı ödendiğini bildirerek fazlaya ait ödeme için geri alma isteğinde bulunmuştur.

 

Gerçekten 1475 sayılı İş Kanununun 14. maddesinin 6. fıkrası uyarınca, kıdem tazminatının T.C. Emekli Sandığı'na tabi olarak geçen hizmet süresine ait kısmı için ödenecek miktar yaşlılık veya malullük aylığının başlangıç tarihinde T.C. Emekli Sandığı Kanununun yürürlükteki hükümlerine göre

emekli ikramiyesi için öngörülen miktardan fazla olamaz. Bu hükme göre davacının T.C. Emekli Sandığı'na tabi olarak geçen hizmet süresine ait tazminat memuriyetteki hizmet süresi itibariyle tespit edilecek derece ve kademesinin emekli olduğu tarihteki T.C. Emekli Sandığı Kanununun yürürlükteki hükümlerine göre karşılığı olan gösterge için öngörülen ikramiye kadar olması gerekecektir. Hükme esas alınan raporda ise bilirkişi aynı kanun maddesinin 13. fıkrası hükmünce mütalaada bulunmuştur ki, bu fıkranın olay ile doğrudan bir ilişkisi yoktur. 13. fıkrada, işçiye ödenecek yıllık kıdem tazminatı miktarının tavanı gösterilmiştir. işçinin memuriyetteki derece kademesi karşılığı alabileceği ikramiye miktarı bu sınırın altında olabilir. Şu durumda az önce açıklanan şekilde hesap yapılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken yanlış bilirkişi raporuna göre hüküm tesis edilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.

 

SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarda yazılı sebepten (BOZULMASINA), peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 1.7.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972