 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1991/3281
K: 1991/3306
T: 05.03.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı İş Sözleşmesinden doğan alacakları ile gecikme faizinin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel Mahkeme isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla; dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - 1.3.1987 ile 28.2.1989 tarihleri arası için geçerli TİS.'nin 45. maddesinde aynen :"TSİ.'i kapsamında çalışan sendika üyesi işçilerin ücretleri her ayın 5'ine kadar ödenir. Zorunlu sebeplerle aylık ödemelerin ayın 10'una kadar gecikebilir. Ancak ayın onundan sonra tediye tarihine kadar geçecek her gün için bordroya mevzu ücretin % 2'si sendikanın o ay içindeki talebi üzerine zamlı olarak ödenir" denilmektedir. Bu düzenlemeden bordroya mevzu ücretin tediye tarihine kadar geçecek her gün için % 2'si oranında zamlı olarak ödenmesinin sendikanın o ay içinde talep etmesine bağlı olduğu anlamını çıkarmak gerekir. Bu sonuca göre sendikanın o ay içinde talebi olmamışsa % 2 oranındaki zam uygulanmayacaktır. Dosyadan sendikanın aylık ödemeler için o aylara ilişkin olarak işverenden talepte bulunduğu kesin olarak anlaşılamamaktadır. Sadece dava açılmadan bir gün önceki başvurusuna ait yazı mevcuttur. şayet sendikanın o ay içinde başvurusu yoksa o takdirde % 2 zam o ay ödemesine karar verilmiş olması doğru değildir. 1.3.1989,28.2.1990 tarihleri arasını kapsayan TSİ.'nin 55. maddesinin uygulanmasında da aynı husus geçerlidir.
3 - Önceki TSİ.'inde Ocak 1989 ikramiyesi işçinin 20 günlük ücreti tutarında olması gerekirken bu TSİ.'i dönemi içinde sonraki TSİ.'nin 25 günlük ikramiyesi üzerinden hesap yapılması yanlıştır.
4 - Olağanüstü hal tazminatı kanun hükmünde kararname ile getirilmiştir. TSİ.'inden kaynaklanmamaktadır. Esasen sözleşme konusu olamaz. Bu bakımdan kabule görede % 2 zammın bu tazminata uygulanması mümkün değildir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıdaki bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 5.3.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.