 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1991/3104
K: 1991/9730
T: 17.06.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA:Davacı, kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği görev yönünden reddetmiştir.
Hüküm duruşmalı olarak davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş ise de HUMK.nun 435. maddesi uyarınca duruşma isteğinin süreden reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten ve temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
1 - Dosyadaki yazılarla toplanan delillere ve kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeblere göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine.
2 - Dosyadaki belgelerden davacının 1977 tarihinden itibaren 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 4/c maddesi uyarınca sözleşmeli personel olarak çalıştırıldığı, ondan önce ise, 1475 sayılı İş Kanunun anlamında hizmet akdi ile çalıştığı anlaşılmaktadır. Sözleşmeli personel olarak çalışmakta iken SSK Kurumundan yaşlılık aylığı almak amacı ile sözleşmesi sona erdirilmiştir. Bu durumda davacı, hizmet akdi ile çalıştığı süre için ve emekli olduğu tarihteki ücreti üzerinden hesaplanacak kıdem tazminatına hak kazanır. O halde, 1977 yılından önce davalı işyerinde geçen hizmet süresi tesbit edilerek, emekli olduğu tarihteki son ücreti üzerinden hesaplanacak kıdem tazminatına karar verilmesi gerekir. Anılan süreyi de kapsayacak şekilde görevsizlik kararı verilmiş olması doğru değildir. Daire uygulamaları da bu yoldadır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazlı sebepten BOZULMASINA peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 17.6.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.
