 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1991/2634
K: 1991/3142
T: 01.03.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Sendikası adına Avukat C.Ö. ile...Sanayi ve Ticaret A.Ş. adına Avukat D.D. aralarındaki dava hakkında Edirme İş Mahkemesi'nden verilen 27.12.1990 günlü ve 221/349 sayılı hüküm duruşmalı olarak davalı avukatınca temyiz edilmiş isede; işin mahiyeti itibariyle duruşma isteğinin reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı Sendika davalıya ait işyerinde prosedüre uygun olarak 30.11.1990 günü işverenin işyerinde çalışan işçilerden takriben 2/3 ne isabet eden 199 işçiyi işten çıkardığını, bunun kanun-dışı lokavt olduğunu iddia ederek işverenin eyleminin kanun-dışı lokavt olduğunu tespitine karar verilmesini istemiştir.
Davalı işveren ilk oturuma mazaret dilekçesi göndermiş olmakla birlikte cevap layihasında vermiş ve bu layihasında işçi çıkarmanın ekonomik kriz sebebine dayandığını, kalan işçilerle sınırlı olarak faaliyetine devam ettiğini, bu hareketinin kanun dışı lokavt olamıyacağını ileri sürmüştür.
Tarafların iddia ve savunmaları ve dosyadaki bilgilerden ve işin mahiyetinden, işçi çıkarmanın işyerindeki ekonomik sebeplerden ve bunun sonucu olarak üretimin düşürülmesinden kaynaklandığının kabulü gerekir. Bu bakımdan işverenin kanun-dışı lokavta gittiğinin kabulünde isabet olamaz.
Kaldı ki, 2822 TİSGLK'nın 26. maddesine göre lokavtın gerçekleşmesi için işyerinde faaliyetin tamamen durmasına sebep olacak tarzda işçilerin topluca işten uzaklaştırılması gerekir. Oysa, olayda işçilerin bir kısmı işten çıkartılmış ise de, mevcut işçilerin yarıya yakın bölümünün çalışmakta olduğu ve üretimin çalışan işçilerle gerçekleştirildiği anlaşılmaktadır. Bu durumda 26. maddedeki koşulların somut olayda gerçekleştiği söylenemez. Böyle olunca davanın reddine karar vermek gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi doğru değildir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 1.3.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.