 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1991/2539
K: 1991/7093
T: 02.04.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki kıdem tazminatının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hüküm süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 2.4.1991 salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti.Duruşma günü davalı adına avukat B.G. geldi. Karşı taraf adına kimse gelmedi. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı, emekli olurken 1967 tarihinden önceki hizmetlerinin kıdem tazminatında değerlendirilmediğini iddia ederek 12.8.1967 tarihinden önceki hizmet süresi için kıdem tazminatı istemiştir.
İstek, 3008 sayılı İş kanununun uygulaması bölümüne ilişkindir. 3008 sayılı İş Kanunu'nun 1. maddesine göre fikri çalışması bedeni çalışmasına üstün olan kişiler İş Kanunu uygulaması bakımından işçi sayılmazlar. Davacının sicil özetinden 1960 yılında işyerine stajer olarak girdiği, stajından sonra 12.8.1967 tarihine kadar mühasebeci yardımcısı ve muhasebeci olarak çalıştığı anlaşılmaktadır. Yaptığı bu işler niteliği itibariyle fikri çalışmayı gerektiren işlerdir. Böyle olunca İş Kanunu'ndan yararlanamaz. Bunu sonucu uyuşmazlık konusu edilen 12.8.1967 tarihinden önceki hizmeti kıdem tazminatında nazara alınmaz. Yargıtay içtihatları bu yöndedir. O halde, davanın reddine karar vermek gerekir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarda gösterilen nedenle BOZULMASINA 2.4.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.