 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1991/17245
K: 1992/4886
T: 30.04.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı ihbar ve kıdem tazminatı, pazar, bayram gündelikleri ile façla çalışma parasının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıtır.
Hüküm süresi içinde duruşmalı olarak davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş ise de, duruşma davetiyesinin taraflara tebliği için posta pulu olmadığından duruma isteğinin HUMK'nun 438/1. maddesi uyarınca reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - Davalı hizmet akdinin kalorifercilik görevi dışında bahçıvanlık işini yapmaması nedeniyle davacının iş akdinin feshedildiğini savunmaktadır. Davacıda dava dilekçesinde açıkça her iki işi birden yapmakta iken haksız yere sözleşmesinin feshedildiğini ileri sürmüş daha sonra yargılama sırasında esas görevi olan kalorifercilik dışında bahçıvanlık işinin yaptırılmasının istenmesi ve her iki işi yapamayacağını bildirmesi üzerine sözleşmenin feshedildiğini ileri sürmüş, gösterdiği tanıklarda aynı doğrultuda açıklamada bulunmuşlardır. Bu iddia ve dosya içeriğine göre, davacının görevinden birini yapmaması üzerine iş akdinin işverence 1475 sayılı İş Kanununun 17/II. bendi uyarınca haklı olarak feshedildiği anlaşılmaktadır. Böyle olunca davacı, ihbar ve kıdem tazminatına hak kazanamaz. Aksine düşünce ile yazılı şekilde bu isteklerin de hüküm altına alınması isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 30.4.1992 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.