 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1991/16610
K: 1992/4049
T: 10.04.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, ihbar ve kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı son çalışmasında işçi olmayıp sözleşmeli personel olarak çalışmakta iken malulen emekliye sevk edildiği için davalı işveren davacının TC. Emekli Sandığı'na tabi memur olarak çalıştığı süreden ve diğer bir kamu kuruluşundaki işçilikte geçen süreden sorumlu olmaz. Sadece evvelce kendi işyerinde işçilikte geçen süreden sorumlu olur. Bu itibarla davacının 1971 ile 1975 yılları arasında davalı PTT'de işçi olarak çalıştığı süreler için son ücret üzerinden kıdem tazminatı hesaplanıp gerçekleşecek miktara hükmetmek gerekirken, başka kamu kuruluşunda işçilikte geçen sürelerin ve TC. Emekli Sandığı'na tabi olarak geçen sürelerin hesaba dahil edilerek hüküm tesisi doğru değildir. Önceki bozma kararı görev noktasına ilişkindir. Orada iş mahkemesinin görevli olmasının sebepleri açıklanmıştır. TC. Emekli Sandığı'na tabi olan sürenin ve diğer kamu kuruluşunda işçilikte geçen sürenin kıdem tazminatı hesabına dahil edileceği hususunun bozma kapsamı içinde olduğu düşünülemez.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan sebeple BOZULMASINA, 10.4.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.