 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E. 1991/15678
K. 1992/3882
T. 2.4.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ÖZET İş Kanununda, işçinin bir ay içinde üç gün işe devam etmemesi fesih sebebi olarak gösterilmiştir. Devamsızlığın ispatı davalı işverene aittir. Davalı bu durumu ispat edememiştir. Böyle olunca davacı ihbar ve kıdem tazminatına hak kazanır.
(1475 s. İş K. m. 13, 14, 17/f.II)
Davacı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ve yıllık ücretli izin parası ile ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği reddetmiştir.
Hüküm, süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacının iş aktinin işe devamsızlığı sözlerini içeren 21.4.1987 tarihli tutanağa "feshi uygundur" şerhi verilerek feshedildiği anlaşılmaktadır. Sözü edilen tutanakta davacının hangi günlerde işe devam etmediği yazılı değildir. İşverenin noterlikten gönderdiği 27.4.1987 tarihli feshi teyid eden ikinci fesih yazısında ise, davacının 26.3.1987, 1.4.1987 ve 20.4.1987 tarihlerinde işe gelmediği yazılıdır. böylece bir ay içinde 3 gün işe devam etmemesi fesih sebebi olarak gösterilmiştir. O günlerdeki devamsızlığın ispatı davalı işverene aittir. Davalı bu konuda sözü edilen tutanak dışında bir belge ibraz etmemiştir. Dinlettiği tanık ifadeleriyle de bir ay içinde üç gün devam etmediğini ispat edebilmiş değildir. Böyle olunca davacı ihbar ve kıdem tazminatına hak kazanır. O halde gerçekleşecek olan bu hak türlerine karar verilmelidir.
SONUÇ Temyiz olunan kararın yukarda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 2.4.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.