 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1991/15533
K: 1992/3262
T: 23.03.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, ihbar ve kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacıya isnad olunan eylemler hakkında davalı Genel Müdürlük süresince kontrolör yardımcısı tarafından yapılan tahkikat sonunda hizmet aktinin İş Kanunu'nun 17/II. hükümlerine göre feshi önerilmiştir. Sendikaca temsilcilerinin de bulunduğu disiplin kurulunca da hizmet aktinin feshine oybirliğiyle karar verilmiştir. Davacı ise, oyun oymamadığına, içiki içmediğine dair lokantacıdan, muhtardan ve kahveciden aldığı bilgeleri dilekçesine ekliyerek ibraz etmiştir. Mahkemece başkaca bir araştırma ve inceleme yapılmaksızın, tahkikat evrakındaki şahit beyanlarının varsayımlara dayanmakta olduğu gerekçesiyle feshin haksız olduğundan bahisle ihbar ve kıdem tazminatına karar verilmiştir.
İsnad olunan eylemler hakkında gerekli araştırma ve inceleme yapılmaksızın ve sebepleri tek tek gösterilmeksizin tahkikat sırasında dinlenen tanık sözlerinin varsayımlara dayandığı gerekçesiyle sonuca varmak isabetli olamaz. Davacının ibraz ettiği yukarıda sözü edilen yazılarda davanın kabulü için yeterli görülemez. Bu durumda yapılacak iş; tarafların gösterecekleri tüm deliller toplanmak, tahkikat sırasında ifade verenler tanık olarak davet edilipp dinlenmek ve tüm deliller birlikte değerlendirilmek suretiyle bir karar verilmesi gerekir. Noksan araştırma ve inceleme ile hüküm tesisi isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, 23.3.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.