 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1991/15272
K: 1992/3203
T: 19.03.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı, hizmet aktini SSK'dan yaşlılık aylığı almak amacıyla fesh ettiğini iddia etmiştir. Gerçekten hizmet aktinin yaşlılık aylığı almak amacıyla fesh edilmesi halinde işverenin kıdem tazminatını ödeme sorumluluğu doğar. Ancak, bunun için işçinin yaşlılık aylığına hak kazanmış bulunduğunu ve kendisinin aylık bağlanması için yaşlılık sigortası bakımından bağlı bulunduğu Kurum'a müracaat etmiş bulunduğunu belgelemesi şarttır. Davacı böyle bir belge ibraz edememiştir. Davacı yaşlılık aylığı bağlanması için Kurum'a başvurmuş ise de, Kurum yaşlılık aylığı bağlamak için yasada öngörülen koşulların gerçekleşmediğini bildirmiş ise de, Kurum yaşlılık aylığı bağlamak için yasada öngörülen koşulların gerçekleşmediğini bildirmiş ve yaşlılık aylığı bağlanmamıştır. Bu konuda davacının kendi beyan ve değerlendirmesi yeterli olmadığı gibi mahkemenin de bu davada yaşlılık aylığı koşullarının gerçekleşmesi bakımından bir değerlendirmeye gitmesi ve bunun sonucu olarak kıdem tazminatına hak kazandığını belirlemesi isabetli olamaz. Kanun'da öngörülen koşullar gerçekleşmediğine göre kıdem tazminatının reddine karar verilmesi gerekir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebepten BOZULMASINA, 19.3.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.