 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1991/13871
K: 1992/2045
T: 20.02.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı farkı, ikramiye, yakacak ve giyimyardımı ile izin harçlığı ve yıllık ücretli izin parasının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılarla toplanan delillere ve kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, kıdem tazminatı hesaplanırken fazla mesai ücreti de dikkate alınmıştır. Oysa fazla mesai ücreti arızi nitelikte olup, devamlılık arzetmeyen bir çalışma karşılığı alınan paradır. Böyle olunca, fazla mesai ücretinin kıdem tazminatının hesabına katılması olanağı yoktur. Dairemizin yerleşmiş uygulamaları da bu doğrultudadır.
Bundan başka, toplu iş sözleşmesinde, işçiye sosyal yardım olarak değil, işyerinde kullanılmak üzere verilmesi öngörülen sabun ve havul bedelinin de kıdem tazminatına esası ücrete yansıtılmış olması keza doğru değildir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, 20.2.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.