 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E. 1991/13789
K. 1992/1435
T. 17.2.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ÖZET Günlük 7,5 saate kadar süreli işlerde yarım saat,
7,5 saatten fazla süreli işlerde bir saat ara dinlenmesi verilmesi gerekir.
(1475 s. iş K. m. 64)
Davacı, fazla çalışma parasının Ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
1- Dosyadaki bilgi ve belgelerden davacının, davalıya ait işyerinde 1987-1988-1989-1991 yıllarında traktör sürücüsü olarak, 1990 yılında da şoför olarak çalıştığı anlaşılmaktadır. Davalı, davacının traktör sürücüsü olarak tarım işinde çalıştığını, bu bakımdan iş Kanununun 5. maddesindeki istisnalara girdiğini ileri sürmüştür. Gerçekten davacı münhasıran tarım işinde traktör sürücüsü olarak çalışmış ise, o takdirde traktör sürücüsü olarak çalıştığı yıllardaki tarım işçisi olduğunun kabulü gerekir. Bu husus gözetilmeksizin 1987-1988-İ989--İ99İ yılları için iş Kanununa tabi olduğu kabul edilerek fazla mesai ücretine karar verilmiş olması doğru değildir.
2- 1475 sayılı iş Kanununun 64. maddesine göre, günlük 7,5 saate kadar süreli işlerde yarım saat, 7,5 saatten fazla süreli işlerde bir saat ara dinlenmesi verilmesi gerekir. 7,5 saat çalışan bir işçinin günde yarım saat, 7,5 saatten fazla çalışan bir işçinin de günde bir saat ara dinlenmesi yapacağı-nın kabulü hayatın normal akışı icabeder. Zira, bir kimsenin tabii ihtiyaçları nedeni ile ara dinlenmesi yapmadan çalışması düşünülemez. Davacı bunun aksini isbat etmiş de değildir. Mahkemece, puantaj kayıtlarından, şahit ifadelerinden söz edilmekte ise de, duruşma tutanaklarında şahit ifadelerine ve dosyada puantaj kayıtlarına rastlanmamaktadır.
Bilirkişi raporunda davacı ile ilgili olmadığı, raporun atölye ve tamir kısmında çalışan işçilere ait olduğu görülmektedir. Bu durumda, sadece davacının şoför olarak çalıştığı 1990 yılı için bu esaslar gözönünde tutulmak suretiyle gerçekleştiği takdirde fazla mesaiye karar vermek gerekir.
SONUÇ Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17.2.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.