 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1991/13613
K: 1991/13255
T: 18.10.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Ankara 8. İş Mahkemesinden verilen 5.3.1991 günlü ve 662/260 sayılı Kararı 1/1/1990 - 31/12/1991 dönemini kapsayan TİS'nin "Sosyal Yardım" başlıklı 56'ncı maddesine aykırı olduğu iddiasıyla C. Başsavcılığının 24.4.1991 gün ve 39 sayılı yazılarıyla Kanun yararına bozulması isteğinden ibarettir.
1.1.1990 - 31.12.1991 yürürlük süreli TİS'nin "Sosyal Yardım" başlığını taşıyan 56. maddesinde aynen "iş bu TİS'nin kapsamında bulunan işçilere fiilen çalıştıkları her ay için sözleşmenin 1. yılında 150.000.- TL. 2., yılında 165.000.- TL. sosyal yardım ödenir" denilmektedir. Bu hükme göre sosyal yardım ödemesinden işçinin yararlanabilmesi için fiilen her ay çalışmış olması gerekir. Bir aylık çalışma süresi içinde fiili bir çalışma yoksa çalışılmıyan günler için Sosyal Yardım ödemesinden işçinin yararlanması olanağı yoktur.
Davacı işçi adına T. Çimse-İş Sendikası; 1990 yılı Ekim ayında işçinin bir gün calışmadığı için aylık 150.000 liralık Sosyal Yardımdan bir güne tekabül eden 5.000 lira kesilmek suretiyle eksik ödeme yapıldığını ileri sürerek, eksik ödenen miktarın davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiş, mahkemecede de, "fiilen çalışma ayın tüm günleri çalışılması halinde değil, çalışılan her ay için sosyal yardım zammı ödeneceği"nin öngörüldüğünden bahisle, istek gibi karar verilmiştir.
Toplanan delillereve dosya içeriğine göre davacı işçinin 1990 yılı Ekim ayında bir iş günü kendi ihtiyariyle, yani izinsiz ve mazeretsiz olarak gelmediği açık ve seçik olarak anlaşılmaktadır. Mahkemece Sosyal Yardım parasının ödenebilmesi için ayın tüm günlerinin çalışılmasının gerekli olmadığı, çalışılan her ay için bu paranın ödenmesi olanağı bulunduğu belirtilerek hüküm kurulmuş ise de, TİS'nin 56. maddesinin açık metni karşısında bu görüşün kabulüne olanak yoktur. Aylık çalışma süresi içinde izinsiz ve mazeretsiz olarak gelmiyen işçiye gelmediği de fiilen çalışmadığı günler için sosyal yardım parası ödenmesi doğru olmaz.
O halde, Kararın bu nedenlerden dolayı Kanun Yararına bozulması gerekir.
SONUÇ : Yukarıda gösterilen sebeplerden dolayı Cumhuriyet Başsavcılığının temyiz itirazlarını kabulü ile Ankara 8. İş Mahkemesinin 5.3.1991 gün, Esas 1990/662, Karar: 1991/260 sayılı Kararın HUMK'nun 427'nci maddesi uyarınca sonuca etkili olmamak kaydıyle Kanun Yararına BOZULMASINA, gereği yapılmak üzere kararın bir örneğinin ve dava dosyasının Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine, oybirliğiyle karar verildi.