 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1991/13516
K: 1992/1861
T: 18.02.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, bakiye ihbar tazminatı alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - Davacının hizmet akti, 8.9.1989 tarihinde, 14 haftalık ihbar öneli verilmek suretiyle feshedilmiştir. Buna göre önel sonu 16.12.1989 tarihi olmaktadır. Ne varki davacı daha önce 31.8.1989 tarihinde 20 günlük bir rapor vermiş, bilahare 20.9.1989 tarihinde 20 günlük 2'nci bir rapor almıştır. Böylece ihbar önelinin 10.10.1989 tarihinde başlaması ve 16.1.1990 tarihinde sona ermesi gerekecektir. Fakat davacı işverene verdiği 22.11.1989 tarihli bir dilekçe ile, hizmet aktinin 30.11.1989 tarihi itibariyle feshedilmesini ve bu tarihten sonraki kısım için ihbar tazminatı ödenmesini istemiştir. İşveren davacının bu önerisini kabul etmekle birlikte, bakiye süre 47 günü nazara almıyarak 18 gün için bir ödemede bulunmuştur. Mahkemece bu noksanlık giderilerek davacıya 29 gün için daha kıdem tazminatı verilmiştir. Mahkemenin, buraya kadar olan kabulünde bir isabetsizlik yoktur. Ancak davacı 1.1.1990 tarihinde uygulanması gereken, Toplu İş Sözleşmesi'nin 2'nci yıl zammını alamaz. Zira hizmet aktinin feshi, bizzat davacının isteği, davalının da kabulü ile daha önceki bir tarih olan 30.11.1989'da feshedilmiş ve o tarih itibariyle fesih gerçekleşmiştir. Artık tazminatı ödenen sürenin, hizmet aktine eklenmesi ve dolayısıyle davacının 2'nci yıl zammından yararlanması söz konusu olamaz. Bu yön gözetilmeksizin hüküm tesisi isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, 18.2.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.