 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1991/13066
K: 1992/1311
T: 13.02.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı, davalıya ait işyerinde çalışmakta iken 1962 yılında işyerinden askere gitmek üzere ayrılmış ve 1962 yılına kadar çalışması için kıdem tazminatı ödenmiştir. Davacı askerlik dönüşü aynı işyerine girip 1987 yılına kadar çalıştıktan sonra buradan emekli olmuştur. İşverence askerlik sonrası çalışması için de ayrıca kıdem tazminatı ödenmiştir. Ancak bu ödemede davacıya 1962 yılına kadarki çalışması için evvelce ödenen kıdem tazminatının zuhulen ödendiği, zira işten ayrılmasının askere gitmesi sebebiyle kendisi tarafından feshedildiği gerekçesi ile mahsup edilmiştir. Davacıda olayı bu şekilde açıklamaktadır. Olayın bu ceryan şekline göre askerlik öncesi hizmet süresi son ödemede, kıdem tazminatı hesabına tekrar dahil edilemez. Çünkü İş Kanunu'nun 14. maddesine göre, aynı kıdem süresi içinde bir defaden fazla kıdem tazminatı ödenmez. Çünkü İş Kanunu'nun 14. maddesine göre, aynı kıdem süresi için bir defadan fazla kıdem tazminatı ödenmez. İşverenin evvelce ödediği kıdem tazminatını son ödeme sırasında mahsup etmesi davacıya böyle bir hak vermez. Davacı ancak mahsup edilen miktarı talep edebilir. Bu husus gözetilmeden hüküm tesisi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan sebeple BOZULMASINA, 13.2.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.