ÖZET : İş Kanununun 60. maddesine göre ücrette indirim yapılamayacağı hususu asıl ücret içindir. Fiilen yapılan işin özelliğine göre öngörülen diğer ödemeler bu maddenin kapsamına girmez.

 

Davacı, usta yardımcısı kadrosunda çalıştırılması gerektiğinin tespitiyle ücret farkı alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.

 

Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.

 

Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

 

1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve özellikle davacının işi değiştirilmiş olsa dahi 1475 sayılı İş Kanununun 60. maddesine göre, asıl ücretten indirim yapılamayacağından asıl ücret farkının ve bunun yansımasından doğan işçilik haklarının hüküm altına alınmış olması doğru olup, davalının bu yöne ilişkin temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine.

 

2- Davacı, 1973 yılında EGO.da sakat işçi olarak işe alınmış, 1979'da da usta yardımcılığı kadrosu verilmiş, iş yeri 1984 yılında davalı TEK'e devredilmiş, bu devirden sonra sakat işçi olarak fiilen usta yardımcılığı görevini yapamayacağı gerekçesi ile büro işçiliği kadrosuna alınmıştır. Mahkemece davacının büro işçiliği kadrosunda gösterilmesine rağmen fiilen usta yardımcılığı işini yaptığı, bunun aksinin davalı tarafça ispat edilmediği gerekçesi ile TİS'yle usta yardımcıları için öngörülen iş güçlüğü tazminatına karar verilmiş ise de, davacıya büro işçiliği kadrosu verildikten sonra fiilen usta yardımcılığı yaptırılıp yaptırılmadığı, fiilen büro işinde mi, yoksa usta yardımcılığı işinde mi çalıştırıldığı dosyadan kesinlikle anlaşılmamaktadır. Şayet fiilen usta yardımcılığı işinde çalışmışsa usta yardımcıları için öngörülen iş güçlüğü tazminatını alması gerekir. Aksi halde bu tazminatı alamaz. Zira, İş Kanununun 60. maddesine göre, ücrette indirim yapılamayacağı hususu asıl ücret içindir. Fiilen yapılan işin özelliğine göre öngörülen diğer ödemeler bu maddenin kapsamına girmez. Sicil dosyasındaki belgelerde davacının büro işçisi olarak gösterildiği görülmektedir. Yazışmalar da böyledir. Bu durumda usta yardımcılığı işini fiilen yaptığını iddia eden davacının bunu ispat etmesi gerekir. Büro işçiliği yaptığının ispatının davalıya yükletilmesi doğru değildir. O halde, iş güçlüğü tazminatı yönünden gerekli inceleme yapılıp, davacının ve gerekiyorsa davalının başkaca delilleri toplanıp sonucuna göre bir karar verilmelidir.

 

SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda belirtilen nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 13.2.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

 

 

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972