 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1991/12801
K: 1992/818
T: 31.01.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1475 sayılı İ.K.'nin 14. maddesinin 1. fıkrasının 4. bendine göre, işçinin hizmet aktinin bağlı bulunduğu kanunla kurulu kurum ve sendikalardan yaşlılık aylığı almak amacıyla feshetmesi halinde kıdem tazminatı hakkı doğar. Aynı maddenin 3. fıkrası hükmü uyarınca da işçinin bu haktan yararlanabilmesi için bağlı bulunduğu kuruma müracaat etmiş olduğunu belgelemiş olması şarttır.
Olayda davacı, 26.2.1987 tarihinde Kurum'a başvurarak yaşlılık aylığı almaya hak kazanıp kazanmadığını sormuştur. SSK, 27.2.1987 tarihinde davacıya gönderdiği bir yazı ile yaşlılık aylığı almaya hak kazanmış olduğunu bildirmiştir. Ancak davacıya yaşlılık aylığı bağlanması için tekrar Kurum'a başvuru olmamıştır. İşveren davacıya gönderdiği 26.6.1987 tarihli bir yazı ile yaşlılık aylığı bağlanması için Kurum'a başvurduğunu belgelemesini istemiş, aksi halde hizmet aktini feshedeceğini bildirmişti. İşveren bir süre daha bekledikten sonra 29.2.1988 tarihinde davacının işyerinden ayrıldığı 5.3.1987 tarihi itibariyle hizmet aktini devamsızlıktan feshetmiştir. Böylece davacının kıdem tazminatına hak kazanabilmesi için gerekli şartları yerine getirmediği anlaşılmaktadır. Bu bakımdan işveren devamsızlık nedeniyle fesihte haklıdır. Bundan başka davacının 5.3.1987 tarihinde işyerinden ayrıldıktan sonra başka bir işverenin işyerinde çalıştığı ve o işyerinden 31.7.1988 tarihinde ayrıldığı ve yaşlılık aylığı bağanması için Kurum'a 26.4.1989 tarihinde başvurduğu ve 1.5.1989 tarihinde yaşlılık aylığı bağlandığı dosyadaki SSK kayıtları ve belgeleriyle sabit olmaktadır. Bu durumda davacının davalıya ait işyerinden ayrılışının yaşlılık aylığı almak amacına dayanmadığı da ortaya çıkmaktadır. Böyle olunca davacının kıdem tazminatı isteğinin reddine karar vermek gerekirken aksine kabulü usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, 31.1.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.