 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E. 1991/12581
K. 1992/741
T. 30.1.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- KIDEM TAZMİNATI
- T.C. EMEKLİ SANDIĞI'NA TABİ HİZMET
SÜRESİ
ÖZET : Kıdem tazminatının, T.C. Emekli Sandığı'na tabiolarak geçen hizmet süresine ait kısmı için ödenecek miktar emeklilik ikramiyesi için öngörülen miktardan fazla olamaz.
(1475 s. İş K. m. 14)
Davacı noksan ödenen kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacının 1970-1973 yılları arasında T.C. Emekli Sandığı Kanununa tabi olarak çalıştığı anlaşılmaktadır. 1475 sayılı iş Kanununun 14. maddesinin 6. fıkrasına göre, kıdem tazminatının T.C. Emekli Sandığı'na tabi olarak geçen hizmet süresine ait kısmı için ödenecek miktar, yaşlılık ve maluliyet aylığının başlangıç tarihinde T.C. Emekli Sandığı Kanununun yürürlükteki hükümlerine göre, emeklilik ikramiyesi için öngörülen miktardan fazla olamaz. Bu husus gözönünde tutulmaksızın anılan süre işçilikte geçmiş gibi kıdem tazminatı hesabı doğru değildir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 30.1.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.