 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E. 1991/12099
K. 1991/9594
T. 12.9.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ÖZET : Raporlu olarak geçen sürenin, İş Kanununun 17. maddesinin 1. bendinin (b) fıkrasının 2. paragrafında öngörülen kısmının da, kıdem tazminatı hesabında nazaraalınması gerekir.
(1475 s. iş. K. m. 17)
Davacı, kıdem tazminatı ile ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacının 11.7.1988-1.12.1988 tarihleri arasında raporlu olarak geçen sürenin İş Kanununun 17. maddesinin 1. bendinin (b) fıkrasının 2. paragrafında öngörülen kısmının da kıdem tazminatı hesabından nazara alınması gerekir.
3- İş müfettişi raporunda, TİS. hükmüne göre beher hizmet yılı için 40 gün üzerinden ve yevmiye 9010 TL.'den kıdem tazminatı hesap edilmesi gerektiği belirtilmiş, davacı da hükme esas alınan bilirkişi raporuna bu yönlerden itiraz etmiştir. Şu halde fesih tarihinde yürürlükte bulunan TİS. getirtilerek bu hususlarda inceleme yapılıp sonucuna göre karar verilmelidir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 12.9.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.