 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1991/112
K: 1991/6197
T: 19.03.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki iş kazasından doğan maddi ve manevi zararın ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda, ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 19.3.1991 salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına Avukat A. H.K. ile karşı taraf adına Avukat A. H. K. geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - Maddi tazminatın tespitinde gerek aktif dönem zarar, hesabı gerekse emeklilik dönemindeki zarar hesabı yanlıştır. Zira aktif dönemli ilgili işlemiş ve işleyecek gelirler tespit edilip toplandıktan sonra, yıllık gelir ortalamasının bu toplam miktara göre bulunması ve bu suretle bulunacak yıllık gelir ortalamasının olay tarihi itibariyle aktif dönem yıl sayısının tablodaki karşılığı iskonta katsayısıyla çarpılması gerekir. Emeklilik döneminde de Sosyal Sigortalar Kanunu'na göre emeklilik göstergesi esas alınmak suretiyle hesap yapılması icap eder. Bilirkişinin ise bu yöntem dışında, denetime müsait olmayan değişik bir yöntem uyguladığı görülmektedir. Bu nedenle, sözü edilen bilirkişi raporuna dayanılarak hüküm tesisi isabetli olamaz. Aktüer hesaplardan iyi anlayan bir bilirkişi aracılığıyla hesap yaptırılmalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebepten BOZULMASINA- 19.3.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.